Littekens

Littekens zijn er in vele soorten en maten. Voorbeelden zijn: acnelittekens, atrofische littekens, hypertrofische littekens, brandwondlittekens en keloïd. 

Littekenweefsel is heel nuttig want anders zouden we met gaten in ons lichaam blijven rondlopen. De vorming van dit littekenweefsel wordt in gang gezet door het proces 'wondgenezing'. Wondgenezing bestaat uit de fases: hemostase, inflammatie, proliferatie en remmodeling. Iedere fase heeft een bepaalde focus. 

• Hemostase: het bloed gaat stollen zodat de wond sluit, de wondgenezing is hierbij in gang gezet.
• Inflammatie: dag 1-4 staat in het teken van ontsteking. De wond wordt schoongemaakt, afvalstoffen worden afgevoerd en de wond wordt klaargemaakt om weer op te bouwen.
• Proliferatie: de focus van deze fase, die een kleine 3 weken duurt, ligt op het sluiten van de wond met nieuwe huid. Daarnaast moeten de functies van de huid zo snel mogelijk hersteld worden. De huid moet sterk worden in korte tijd.
• Hermodellering: de collageenbundels liggen er maar ze zijn nog niet netjes gerangschikt, de rekbaarheid van de huid is nog minimaal. In deze fase leert het litteken om weer zoveel mogelijk zijn oude functie te vervullen. De bewegingen die hij ooit kon moet hij leren weer te kunnen door middel van beweging.

Door complicaties in het wondgenezingsproces kunnen er problemen ontstaan in het litteken. Hierdoor kunnen de volgende klachten ontstaan.

• Jeuk
• Kleurverschil
• Dikteverschil
• Het litteken kan trekken of verkleefd zijn aan de onderlaag
• Bewegingen kunnen bemoeilijkt worden 
• Pijn

Deze klachten kunnen verminderen met behulp van littekentherapie. De eerste 2 jaar na het ontstaan van de wond kunnen we het meeste doen aan een litteken. Dit wil niet zeggen dat we met oude littekens niets meer kunnen. We zien veel patiënten met klachten van verkleefde littekens die al vele jaren oud zijn.